| Aantekeningen |
- De oorsprong van het geslacht van Beveren is niet helemaal duidelijk, Arnulf de Bevere, kleinzoon van Alfred de Grote wordt genoemd als de vader van Diederik I, stamvader van de Heren van Beveren.
http://johnooms.nl/heren-en-vrouwen-van-adel/heren-van-beveren/
- In 940 trekt graaf Arnulf van Vlaanderen zijn Angelsaksische neef Arnulf de Bevere aan als strategische adviseur om de grenzen van Vlaanderen te versterken.
Hun moeders Elstrudis en Aethelflaed zijn allebei dochters van de Engelse koning Alfred de Grote. Lord de Bevere heeft grote competenties opgebouwd met het bouwen van burchten in Engeland. Na een staatsgreep zetten ze hem in Old Sarum (het latere Salisbury) aan de kant en dat betekent een buitenkans voor Arnulf om zijn op een zijspoor gezette neef deze topfunctie hier in Vlaanderen aan te bieden.
Zijn familienaam zullen we voortaan terugvinden in de diverse Beverens die Vlaanderen rijk is; Beveren-Leie, Beveren-aan-de-Ijzer, Beveren aan de Schelde bij Antwerpen en andere. Op al die plaatsen krijgt hij strategische grondgebieden ter beschikking om ze te verdedigen tegen de vijand. De Noormannen en de Duitsers om er maar enkele te noemen. Deze Arnulf de Bevere bouwt onder andere de burcht in Diksmuide die meteen de aanzet geeft tot het ontstaan van deze stad. Zijn nakomelingen zullen eeuwenlang bekend blijven als Diksmuidse burggraven en vertrouwelingen van de Vlaamse graven.
- Zie pagina A-B http://www.kranenburgia.nl/a-b.asp
- https://www.dekroniekenvandewesthoek.be/het-ontstaan-van-de-plaatsnaam-beveren/
Arnulf de Bevere komt in 940 naar Vlaanderen
In Vlaanderen kan hij zich thuis voelen. Vlaamse graaf Arnulf I van Vlaanderen en Arnulf de Bevere zijn immers neven aan moeders kant. De vader van Arnulf I, Boudewijn II, was immers de zoon van Alfred De Grote. Beide Arnulfs hebben dus allebei dezelfde illustere grootvader. Arnulf I van Vlaanderen kan natuurlijk de ervaring die zijn neef heeft met het bouwen van burchten en versterkingen en zijn militaire expertise heel goed gebruiken. Vooral in het oogmerk van zijn strijd tegen de agressieve hertog Willem van Normandië. Arnulf de Bevere wordt op geen tijd de belangrijkste vazal van de graaf van Vlaanderen. Bij afwezigheid van de graaf, dient de Bevere het bestuur van het graafschap op zich te nemen. In ruil voor zijn expertise krijgt hij domeinen en gronden ter beschikking. Allemaal vrij kritiek te verdedigen plaatsen in het jonge graafschap.
De schenking van landerijen en gronden moet reusachtig geweest zijn. In het oosten aan de Schelde waar de Duitse keizer voortdurend dreigt om het Vlaamse territorium binnen te dringen, in het zuidwesten aan de Leie, stroomopwaarts van Gent, aan de poort tot het wisselvallige Frankrijk en uiteindelijk in het westen aan de monding van de Ijzer. Dixmude. Op al die plaatsen wordt de Angelsaksische neef van onze graaf aangesteld als leenheer en bestuurder. Tienduizenden vierkante kilometer worden zijn eigendom. Aalst, Rupelmonde, Zeeland,.. vallen zomaar in zijn handen.
|
905 - 967 (62 jaar)
